In Silicon Valley weten ze het allang: wie veel spelletjes speelt, komt in de top van het bedrijfsleven terecht. Rob Okhuijsen schreef er een boek over.
Het spelen van een ouderwets bordspel: voor de één een warm terugdenken aan familieavonden, voor de ander een kwelling. Een dominante vader die koste wat het kost wilde winnen of een eerste liefde die bleek te werken voor de firma list en bedrog, menig avond is erdoor verziekt. Goed nieuws voor iedereen met zo’n trauma. Het bordspel helpt je naar de top van het bedrijfsleven. Dat zegt Rob Okhuijsen, een van de auteurs van het managementboek Strategen van Catan. Van bordspel naar boardroom.
Het (bedrijfs)leven als spel. Is dat geen simplificatie van de werkelijkheid?
‘Nee, een bordspel is een simulatie van de zakenwereld in het klein. Een spelletje vergroot gedrag zo enorm dat iemands echte karakter aan de oppervlakte komt. Het is nogal een verschil of je tegenspeler je belooft kapot te maken of timide afwacht. In Silicon Valley zijn bordspellen mede daarom enorm populair. De oprichters van bijvoorbeeld Facebook en LinkedIn zijn ervan overtuigd dat het je tot een goed ondernemer maakt.’
Wat leer je van zo’n bordspel?
‘Het winnen, maar vooral het niet willen verliezen. Want ook als je tweede of derde wordt, kun je uiteindelijk een winnaar zijn. Door meerdere keren te streven naar de winst bereik je uiteindelijk de top. Binnen een bedrijfskundige studie leer je als eerste koers te bepalen en die te behouden.
Door Kolonisten van Catan te spelen, leer je vasthouden aan een strategie die leidt tot winst. Managers die zwalken, falen uiteindelijk altijd.’
Dus straks spelen we als test tijdens een sollicitatie een spelletje?
‘Precies. Je leert hoe iemand reageert op medespelers. Kiest een sollicitant tijdens een spelletje Monopoly voor uitknijpen of wordt iemand een lening gegund? En ook niet onbelangrijk, hoe speelt een potentiële medewerker in op een verandering in het spel? Is die persoon creatief genoeg om nieuwe mogelijkheden te zien?’
Leidt de drang naar winst niet alleen maar tot egoïstisch gedrag?
‘Voor de echte fan van het bordspel is veel toegestaan. Je mag iemand binnen de regels van het spel aan het huilen maken, zeg ik met een knipoog. Ook levert het altijd een hardcore valsspeler op. Die houd je dan liever buiten de deur. Maar in Europa zie je dat jongeren kiezen voor spellen waarin samenwerking centraal staat in plaats van de directe eliminatie van tegenstanders. Spellen als Kolonisten van Catan en Legenden van Andor zijn niet voor niets zo populair. Iedere speler doet mee tot het einde en je leert dat respect meer oplevert dan ijdelheid. Precies wat we nodig hebben in een tijd die vraagt om dienend leiderschap.’