Ik ben geen ochtendmens. Althans, die conclusie heb ik ooit voor het gemak maar eens getrokken. Slapen is een van de betere uitvinden van het leven, en de een houdt wat krampachtiger vast aan dit gegeven dan de ander. Gewoon omdat het kan. Zo nu en dan sta ik echter al dan niet gedwongen in alle vroegte buiten en doet de wereld zich als geheel nieuw aan me voor. De kunstenaar met doorleefd gezicht, gehuld in vissersjak verscholen in zijn krant. De makelaar drukdoende. Maar ook het sterke contrast tussen modepoes en acteur. De man die ook op dit uur van de dag oogt alsof hij in zijn karakter uit de bierreclame leeft. Ondertussen lijkt het zetten van de koffie hier werk van de lopende band en kijkt niemand op op wanneer een bestelling wordt omgeroepen. Een ochtend uit duizenden zo verhaalt de krant met nieuws lijkende op de dag van gister. Wakker worden doen we allemaal. Het wordt een goede morgen.